Op het programma vandaag staat de groet uit Schoorl, 30 kilometer. Mijn trouwe supportster is gelukkig weer mee. Vanaf Alkmaar met de pendelbus, weer super geregeld. Het is best koud, maar vooral die wind is enorm. Maar ik heb er zin in.
Dit keer beter op tijd bij de start, heb nog even een poncho aan voor de ergste kou. Ik ga redelijk rustig van start en zit wel lekker in het ritme. De kilometertijd is tussen de 5:30 en 5:45, lijkt me net mooi. De wind en heuvels zijn wel pittig, maar voor mijn gevoel gaat het lekker.
Maar ergens bij de 18 km gaat het in ene niet zo tof meer, eigenlijk ben ik wel behoorlijk kapot kan ik wel zeggen. Het wordt in ene enorm zwaar allemaal. Het tempo gaat om laag en alles gaat me pijn doen.
Hier ziet het er al niet zo gezellig meer uit. Even denk ik nog om er bij de 21 maar mee te stoppen, maar zo kom ik nooit aan die hele marathon straks. Dus besluit toch maar door te gaan. De volgende kilometers gaan in ruim 6, maar het is dan toch echt wel op. Tot 4 x aan toe ga ik wandelen, man wat ben ik stuk.
Helemaal uitgeput kom ik over de finish. Het huilen staat me nader. Gelukkig is mijn lief er om me op te vangen. Ze kan me gelukkig ook helpen bij mijn spullen bij elkaar zoeken. In eten heb ik ook al geen zin, het is gewoon helemaal op.
Voor het eerst zie ik het toch heel somber in voor de marathon over 8 weken.